donderdag 25 september 2014

Soepcafé Dampkring

Het was weer een tijd stil in Ecotrippingland maar na enkele maanden zomeren, tikt ons ecologisch hartje opnieuw op volle toeren. We zijn klaar om jullie de komende tijd te inspireren en hier en daar wat kennis rond te strooien.

Vorige week zaterdag vond in Gent het 'Niets is verloren festival' plaats. Naast enkele workshops rond verspilling, ging het vooral om een voedseloverschottenbanket voor maar liefst 5000 mensen. Samen met enkele Gentse chefs maakte de Gentse hotelschool gratis maaltijden klaar met voedsel dat anders afval zou worden. Hiermee deed de stad mee aan een wereldwijde campagne - onder andere Londen, Parijs en Amsterdam gingen haar voor- om de aandacht te vestigen op een duurzamer voedselsysteem.

Maar Gent zou Gent niet zijn als dit een eenmalig initiatief was. Overal in de stad ontspruiten projecten van enthousiastelingen die willen meewerken aan een betere wereld. Zo is er Soepcafé Dampkring. Elke woensdag - behalve de laatste van de maand - kan je vanaf 19u in het buurtcentrum in het Lousbergpark je buik vullen met allerlei heerlijks gemaakt met voedseloverschotten.


Vlijtige vrijwilligers staan vanaf 16u achter de kookpotten om een rijkelijk buffet te creëren met voedsel'afval' dat ze de dag voordien in de plaatselijke buurtwinkels ophaalden. Ze kijken waarmee ze het moeten doen, kopen hier en daar nog wat broodnodige ingrediënten en gaan aan de slag. Tine draaide een middagje mee in de keuken. Het was een gezellige boel, zeker voor herhaling vatbaar!


Michiel, een Nederlandse Nederlander bracht het idee mee uit Nijmegen. Samen met zijn vriendin Charlotte startte hij vorig jaar in januari het project. Al snel werden ze omringd door een enthousiaste kern vrijwilligers die het soepcafé helpt dragen.


Een lange tafel met heerlijke schotels, toastjes en natuurlijk een grote kom soep – SOEPcafé- staat elke keer weer klaar. Aan het einde van het buffet vind je een bokaal voor vrijwillige bijdrages - je kiest dus zelf wat je geeft. Met deze centen kopen de initiatiefnemers ingrediënten waarop geen vervaldatum staat zoals noten en kruiden. Vorig jaar sloot het soepcafé haar debuutjaar af met winst. Het geld verdeelden ze onder goede doelen in de buurt. 



Jong en oud schuiven aan. Via mond-aan-mondreclame wordt de bende steeds groter. Iedereen wast zijn eigen bord af en hier en daar een pan en hop ze gaan met z'n allen blij en met gevulde magen slapen. Er is weer wat minder voedsel verspild en de sociale contacten zijn aangescherpt. Alleen maar voordelen dus. 



Wij zijn fan van alle projecten die mensen samen brengen. Wat sterkt de banden meer dan samen te koken en te eten? Als het dan nog eens met voedseloverschotten kan, is het helemaal fantastisch.
  
Bedankt team Soepcafé!

donderdag 19 juni 2014

Het voedselbos

Enkele weken geleden sloeg de 'Ecotrippingkriebel' knalhard toe: met de belbus trokken we dan maar naar het Voedselbos in Nokere. Ons ecologisch hartje ging er sneller van slaan. We voelden ons als een vis in het water toen we terechtkwamen in de groene oase. Eindelijk konden we onze behoefte nog eens doen op een droogtoilet. We zagen een wilgenhut in volle bloei en een huis gemaakt uit leem en hout - door de vele vrijwilligers met liefde gedoopt tot het "trondus". 


Het begrip 'voedselbos' vloog ons tijdens het voorbije jaar vaak om de oren maar nog nooit konden we er één aan de levende lijve ervaren tot nu. Met een glimlach betraden we dan ook het paradijs van Bert en Suus. Naast een pratende wortel, kwamen we er ook en vooral een rijk gevuld bos tegen met eetbare planten, schimmels, bomen en een mengelmoes aan verhalen.

De fietsgenerator en de wortel

Bert gaf ons een beklijvende rondleiding. Tijdens zijn verhaal merkten we al heel snel dat deze man en zijn gezin helemaal weg zijn van hun voedselbos. Dat hij zijn juweeltje heeft opgebouwd samen met een hele bende vrijwilligers en cursisten maakt het plaatje compleet: in permacultuur sta je nooit alleen, mensen rondom jou zijn deel van het hele proces. Een van de projecten die uit hun samenwerking met andere mensen is ontstaan, is 'de fietsgenerator'. Wij als ecotrippers deden de test! En jawel, de radio verbonden aan de fiets begon mee te brullen. Je ziet: de vindingrijkheid is hier eindeloos.


Al jarenlang is Bert een rasechte natuurvoorvechter. Stap voor stap werd zijn interesse uitgebreid naar een passie om zelf voedsel te kweken, zonder te vervallen in de gangbare landbouw waar gifstoffen en kunstmest nu eenmaal 'onmisbaar' lijken. Monocultuur versus voedselbos. Een wereld van verschil. De eerste is praktisch, maar heeft heel wat nadelen: ziektes, besproeien, vervuiling. De tweede toont dan weer de rijke biodiversiteit van deze wereld: meer dan 600 plantsoorten vind je er terug - onze maagjes begonnen spontaan te rommelen en grommen. 

Je kon onder andere je eigen 'schimmelstam'
 kopen. Om ook de biodiversiteit in
 jouw moestuin te bevorderen.

Een van de belangrijke eigenschappen van het bos is dat de meeste planten 'vast' zijn, dus meerjarige planten. Het feit dat er tussen de zuid - en de noordkant ongeveer 5 graden verschil is, maakt dat je zo een grote variëteit hebt binnen je plantensoorten - haal jullie thermometer maar al boven in jullie moestuinen! Ook het dierenrijk waant zich in een waar paradijs. Zo kan je hier een hele meute gastarbeiders spotten: WORMEN. 

Alles in het bos heeft zo zijn eigen functie. Kunstmest of olie is dan ook overbodig. Het is een levend systeem: naast groenten, heb je ook een apotheek in je tuin en kan je in een stil hoekje helemaal tot rust komen. Deze 'gestructureerde chaos' zorgt ervoor dat elk deeltje van de tuin ondersteund wordt door een ander deel. Hoe meer je erin vertoeft, hoe meer je ontdekt.

De wilgenhut

Tijdens de 'Ecotuindag' viel vooral op hoeveel mensen de permacultuurkriebel te pakken hebben. Iedereen luisterde geboeid naar de verhalen van Bert en andere vrijwilligers die het beste van zichzelf gaven. Zo was er ook iemand die workshops 'natuurlijk zeisen' gaf. Met veel enthousiasme legde hij uit hoe je op een natuurlijke manier komaf kan maken met je lange grassprieten. 


Naast het educatieve luik, hebben wij ook genoten van een ludieke zangpartij, heerlijke zelfgemaakte desserts en vlierbloesemsap. Een sfeer dat je heel vaak terugvindt waar mensen samenkomen met een doel voor ogen: de wereld een klein beetje mooier maken door de natuur zijn gang te laten gaan.




Wij keken, vroegen, schreven, babbelden, lachten, leerden, zochten, vonden ... kortom: wij  ECOTRIPTEN.

Meer van dat graag!


vrijdag 11 april 2014

Van kleding swoppen en taart hoppen

Swopperkesdag

Ondertussen rolt die naam al vlotjes over de tongen van menig Zelenaar. Het derde jaar op rij al organiseert Transitie Zele deze dag. Het concept is simpel: ruilenruilenruilen én versgebakken taart eten én snuisteren tussen de spulletjes van enkele rasechte Zeelse ontwerpers ... tot je er bij neervalt - of gewoon tot je uitgeruild en uitgesnuisterd bent.




Kleding swoppen is in. Zoveel is duidelijk! Reden te meer om het ook eens te proberen. Goedkoop een nieuwe, originele outfit scoren? Dan is Swopperkesdag de dag waar je bij moet zijn. Een dagje voor het hele swopgebeuren, breng je kledij waar je zelf een beetje op uitgekeken bent, maar dat wel nog in goede staat is, naar het Transitieteam. Zij geven punten aan de verschillende kledingstukken die je dan op de dag zelf krijgt. Daarmee kan je naar hartelust swoppen.


Zeelse ontwerpers tonen hun kunstwerkjes
En we kunnen het beamen: er waren heel wat pareltjes te vinden. Voor ieder wat wils. Stuks die binnengebracht werden, maar niet echt voldeden aan de 'properheidseisen', werden in de gratis 'swopbox' gedropt. Mensen die langskwamen en niets hadden om te ruilen, konden zo toch nog hun slag slaan.

Gratis 'swopbox'

Mensen kwamen ook gewoon langs omdat ze wisten dat het gezellig zou zijn. Dat sociale kantje aan Transitie Zele is niet meer weg te denken. Of het nu gebeurt met een swopevenement, een picknick, een werkdag op de volkstuintjes of een lezing: overal komt dat samenzijn naar boven. Samen denken aan een nieuwe toekomst (zonder olie?!), samen grotere dingen verwezenlijken, ... kortom: samen creatief denken en vooral DOEN. En dat is iets dat we tijdens onze Ecotripping-avonturen meer dan eens gevoeld hebben.

Het Zeelse Transitieteam

We blijven dan ook zoeken naar ecologische projecten met een ziel. Ons ecoverhaaltje is nog lang niet uitgezongen.

Tot Swops!


vrijdag 7 maart 2014

StuJardin

StuJardin, een organisatie van en voor studenten die de Gentse studiebollen leert tuinieren. Het wekte vorig jaar al onze interesse maar dit jaar vonden we eindelijk de tijd om één van hun 'groeiavonden' mee te maken.

Ze hebben enerzijds een moestuin waar studenten hun tuinierend hartje kunnen ophalen en anderzijds organiseren ze allerlei workshops en infoavonden. Op 18 februari ging de tweede editie van tuinieren op kot door. Laat je niet afschrikken door het studentikoze karakter. De tips zijn er voor jong en oud die niet het geluk hebben over een grote tuin te beschikken en het waren heus niet enkel studenten die op de groeiavond afkwamen.


Gratis en voor niets vlogen de tips ons om de oren. Toegegeven, niet alles was nieuw voor ons maar het was fijn om mede-enthousiastelingen te ontmoeten en we hebben bijgeleerd.

Interessantst om onmiddellijk uit te proberen vonden we de kiemgroentjes. Nodig: een gewassen bokaal, gaas zonder chemicaliën en wat biologische kiemzaadjes - volgens de kiemkenner het voordeligst via eBay te kopen onder de naam 'sprouting seeds'. Spreid de zaadjes op de bodem uit (niet te veel, want ze groeien als kool!), sluit de bokaal af met het gaas en zet ze onder water. Na 12u tot 24u weken mag je het vocht afgieten en laten uitlekken. Daarna de zaadjes elke dag 1 tot 2 keer per dag onder water zetten, afgieten en laten uitlekken. Binnen de vier tot tien dagen heb je een bokaal vol lekkere kiemen. Ze zijn één week houdbaar in de koelkast als je ze goed hebt laten uitlekken - gouden raad van tante Tine, plaats ze omgekeerd op een bordje of het dekseltje van de bokaal zodat het water zich rustig uit de pot kan verwijderen. Gebruik het water dat je afgiet voor je kamerplanten want er zitten veel voedingsstoffen in.




Nog niet overtuigd? Kiemgroentjes bevatten tot vijf keer meer vitamines dan de vrucht van de volgroeide plant. Ze smaken lekker en je kan ze overal bijgooien. Gewoon proberen!

Maar zoals gezegd was er nog veel meer. Zo konden we praten met mensen die hun eigen champignons kweken in zakken met stro. Het lijkt ons zeker de moeite om hier dieper op in te gaan maar dat houden we voor een volgende keer omdat we eerlijkheidshalve nog niet volledig mee zijn in het verhaal. 



Ook met zaadbommetjes werd er weer gegooid. Grote voordeel van het maken van een bommetje is dat de zaadjes minder snel opgegeten worden door vogels of wegwaaien. Je geeft ze een grotere overlevingskans. De organisatie 'Gardens of life' koppelt er een luik 'ontwikkelingssamenwerking' aan en gaat in derdewereldlanden deze techniek promoten. Voor meer info neem gerust een kijkje op hun site.



De wormenbak kwam ook opnieuw aan bod. Tijgerwormen helpen om het composteringsproces van je groenafval te versnellen. We kregen de professionele bak te zien met kraantje onderaan om het vruchtbare sap te oogsten, maar ook de zelfgemaakte eenvoudige versie met twee emmers die je in elkaar plaatst. In de bovenste zitten gaatjes zodat het overtollige vocht uit de 'compost' kan lekken. Naar het schijnt een geurloze techniek, zelf nog niet geprobeerd maar wel al regelmatig tegengekomen dus zeker iets om ons verder in te verdiepen.



En tot slot konden de studenten ook nog hun eigen recyclagetuintje ontwerpen met petflessen, melkbrikken,... Ze lieten zich volledig gaan en de pretlichtjes in hun ogen blonken terwijl ze op creatieve wijze allerlei constructies in elkaar knutselden. 





maandag 3 februari 2014

Jeukende vingers? Ga aan de slag met dat 'afgedankte' materiaal ...

Dat hergebruiken 'in' is, is geweten.
Wat doe je als je vingers jeuken en je weet niet waar naartoe? 
Ga naar buiten. En kijk eens rond!

In je eigen tuin, in het containerpark of gewoon op straat - is het je al opgevallen? Meer en meer mensen zetten spulletjes op straat: 'gratis mee te nemen'. Onlangs ben ik in Brussel voorbij een hele mooie, vrij grote bloempot met plant gelopen ... helaas onmogelijk te vervoeren op de trein! Maar zeker doen: deel met je buren, straatgenoten wat je kwijt wil, en toch nog in goede staat is. 

Of misschien heb je wel ergens een zolder overwoekerd door stofdeeltjes. 

Ik kon het niet laten. 
Toen ik een tweetal paletten verspreid in de wei zag liggen, begon ik te denken: wat kunnen we daar nu eens mee doen? Veel, zo bleek na enig onderzoek. 

De windhoos die een week later door de tuin woedde, bracht meteen licht in de duisternis. De serre van mijn papa hield het niet langer vol - jammer, maar laat ons zeggen dat het bouwwerk al enige tijd op instorten stond. Met een deel van de ongehavende 'raampjes' zouden we ons volkstuintje voorzien van een spiksplintertweedehands serretje. 

DIY - noemen ze dat nu. 

Na het hameren en nagelen, trekken en sleuren, - van de paletten hebben we plankje voor plankje losgemaakt om zo een degelijk geraamte te kunnen maken - meten en zagen, kwamen we dan uiteindelijk tot onderstaand resultaat. 


Nog hier en daar wat oplapwerk. Om de warmte nog meer in de serre te houden, gaan we de bodem nog bedekken met een mooie laag stenen en dan gaan we de eerste zaaisels van het vroege seizoen voltooien.




Ook jeukende vingers gekregen?

Zoek dan eens naar een repair café in de buurt. Doe aan upcycling, recycling, ... of om het gemakkelijker te houden: knutsel en pruts er op los! Wat is er mooier dan iets of iemand een tweede leven geven? 

maandag 6 januari 2014

Een kriebeltje hier, een kriebeltje daar, ...

Het nieuwe jaar is begonnen! En hoe! Op duurzaam vlak, kabbelen we rustig voort. We testen hier en daar iets uit en doen volop aan 'research' - we zijn dan ook journalisten voor iets hé. Tijdens deze researchperiode is het misschien wat stil rond onze persoontjes maar om jullie te bewijzen dat we niet op onze luie ecologische konten zitten- wat dat ook moge zijn- hier enkele van onze bezigheden.

Low Impact Man


Tine ging een maandje geleden naar de try-out van Low Impact Man – u allen gekend van het tv-programma met gelijkaardige naam een aantal jaar geleden natuurlijk. 'Genoeg geklaagd' luidde het thema van een uurtje ecologisch vermaak.


We onthouden vooral Steven Vroomans strijdplan om je leven iets duurzamer in te richten en om te beginnen aan de vrijwillige afdaling – minder CO² uitstoten, minder afval produceren, … :

stap 1: Doe het zelf
stap 2: Bevrijd jezelf
stap 3: Zoek bondgenoten
stap 4: Word activist
stap 5: Deel alles
stap 6: Het belangrijkste van allemaal! Doe het met LIEFDE! Word geen vingerwijzende, verbitterde zaag maar promoot jouw levenswijze met een open, liefdevolle blik - bereid je maar voor op onze blik, weerstand bieden, zal moeilijk worden.


Veggiswoppotluck try-out 

 


Voor we aan de feesten begonnen, hielden we een vegetarische swoppotluck try-out met enkele dichte vriendinnen. Toegegeven, van swoppen kwam er niet veel in huis maar de vegetarische potluck was een succes.Voor wie het concept potluck niet kent, het is de bedoeling dat iedereen een gerechtje meebrengt en dat je dan van elkaars creaties kan proeven. 



Meestal heb je veel te veel en voel je je nadien een beetje opgeblazen maar het is het allemaal meer dan waard. Zelfs Tines mannelijke huisgenoten en hun vriend waren in de wolken van de nieuwe smaaksensaties die ze die avond ontdekten - de pompoenquiche is een aanrader en vind je binnenkort terug bij de receptjes.  



Hop hop hop, hergebruiken aan de top


En toen waren ze daar, DE FEESTEN. Onze ecologische zintuigen gingen op scherp staan bij het zien van al die overdaad en we zochten alternatieven. Iets wat we in Costa Rica geleerd hebben en eigenlijk ook tijdens onze andere projecten, is dat veel producten meer dan één keer gebruikt kunnen worden, zij het in een andere vorm. Hergebruiken is beter dan recycleren want recyclage kost ook energie. Mensen die dicht bij de natuur leven en geen wekelijkse vuilnisophaling hebben, beseffen meer dan wie dan ook dat hun afval ergens naartoe moet en gaan op zoek naar creatieve oplossingen. Vanuit dat idee ging Tine aan de slag in haar huiskamertje in Gent. Doel: kerstsfeer brengen met zo weinig mogelijk nieuwe dingen.

Elke en de sfeerlichtjes in Tines geliefde kamerplant.
Raamversiering gemaakt met
een oud kerstkaartje

Lien demonstreert de uit oude kerskaarten gerecycleerde
nieuwe kaartjes



Kerstlichtjes aan de schouw, plantjes,
wensdoos versierd met broodzak en
figuren uit oude kerstkaarten geknipt,
gerecycleerde kerstkaarten en Lien










Kerststerren gemaakt met krantenpapier
en cornflakesdozen

Voila, bij deze een greep uit onze bezigheden. Evelien knutselde ondertussen ook nog een serretje in elkaar uit gerecycleerd materiaal maar hierover de volgende keer meer. Tot gauw Ecotrippers!