woensdag 11 december 2013

18 miljard voeten op aarde in 2050 ... Vredeseilanden en Globelink trekken aan de alarmbel!

Wat zou er gebeuren als je een bende enthousiaste jongelingen een weekend lang laat onderdompelen in de wereld van de duurzaamheid? En dan nog meer specifiek: als je hen laat brainstormen over 'de vraag van 9 miljard'?

Het is 5 voor 12 ... de brainstormklok! 

STORMEN is alvast één juiste beschrijving.

Gors-Opleeuw was de Haspengouwse plaats waar alles gebeurde. Maar wat bedoel ik nu juist met 'de vraag van 9 miljard'? Heel 'simpel'. In 2050 zal onze wereldbol het gewicht van 18 miljard voeten moeten dragen - heb je hem? Een uitdaging waar menig hersenstel zich al over gebogen heeft: hoe kan je deze monden op een DUURZAME manier blijven voeden?  Enkele weekends geleden stonden ook mijn (Eveliens) duurzame radaren op kruissnelheid. En dat was nog maar de start van het duurzame jongerentraject georganiseerd door Vredeseilanden in samenwerking met Globelink!

Vredeseilanden komt al jaren op voor boeren (en hun rechten) in het Zuiden én ook bij ons. Ervoor zorgen dat boerenfamilies een leefbaar inkomen krijgen, daar streeft de organisatie naar op een duurzame manier. In België helpt Vredeseilanden supermarkten om de landbouwketens achter hun producten duurzamer te maken. Daarnaast pleiten ze bij overheden en het bedrijfsleven voor een gunstiger klimaat voor landbouwbedrijven wereldwijd en stimuleren ze consumenten om voor duurzame voeding te kiezen.

Globelink is een jeugddienst dat duurzame ontwikkeling immens hoog in het vaandel draagt. Hun visies delen ze graag met scholen, speelpleinen, maar nu dus ook met een dertigtal 'duurzame jongeren'.

Wat mag er in de soep? 


De meisjes van Globelink kwamen volledig in thema aangesnord met een Cambio-wagen. En al heel snel werden we om de oren geslagen met ecologische waar - en onwaarheden. De ecotwister bracht alles een beetje op gang. Daarna zorgden ook andere doe - en denkopdrachten ervoor dat er een groene sfeer in de hostel hing.

Ecotwister


Op zaterdagmiddag maakten we kennis met een lokaal Haspengouws fruitbedrijf: Hellingenfort. Een van de hete discussies die eerder gevoerd werd tussen de jongelingen, was de keuze tussen lokaal en/of fairtrade voedsel. Laat ons eerlijk zijn, een terecht, maar aartsmoeilijke discussie - een mengeling van beide lijkt mij alvast één juiste oplossing. 


In de boomgaard van Hellingenfort 


Dat boer Karel een ongekende passie heeft voor de peren, appels en kersen die in zijn boomgaard groeien en bloeien was al heel snel duidelijk. De manier waarop de man zijn bomen tak voor tak in de juiste richting snoeide, deed meerdere 'oooh'-klanken uit onze monden ontsnappen. Ook de uitgebreide 'smikkel-en proefsessie' viel in goede aarde - nooit geweten dat er op één boerderij zoveel verschillende smaken appels te vinden waren! 

Boer Karel gepassioneerd aan het woord 


's Avonds vond de langverwachte simulatie plaats van de 'FAO-debatavond' - FAO = Food and Agriculture Organisation, van de Verenigde Naties. GGO's (Genetisch Gemanipuleerde Organismen) waren het onversneden thema van de avond. De Transfarmers - een fictieve groep van lokale, duurzame 'boeren' die ijveren voor de terugkeer naar kleinschalige landbouw zonder ggo's, pesticiden en andere niet-natuurlijke hulpbronnen. Ik maakte deel uit van die groep - Monsanto, Brazilië, AB Inbev, Navdanya, ... al deze actoren zaten rond de debattafel. Door de uitgebreide informatiemap die Globelink voorzien had, kon iedereen zich helemaal in zijn rol inleven. En dat de discussies soms hoog konden oplaaien, werd al heel snel duidelijk. GGO's, voor of tegen? Of ergens middenin? Hoe plaats je genetisch gemanipuleerde organismen naast een bioboer die kost wat kost enkel de natuur haar gang wil laten gaan? En hoe kan een kleine boer zulke wetenschappelijke hoogstandjes betalen?

Transfarmers 

De Indische delegatie van Navdanya 

Voor mij was het alleszins 'duidelijk': na het eerste weekend zijn er heel wat deuren geopend. Ook heel veel vragen die nu nog in het ijle zweven ... Het doet me vooral zin krijgen in meer! Meer interessante sprekers, meer discussies, meer brainstormsessies. Doel van dit alles? Samen met de trekkende organisaties een soort van visietekst opstellen over 'de vraag van 9 miljard' én die campagne ook verspreiden. Mensen aan het denken zetten en zelf mondige ambassadeurs worden. Ik kijk alvast uit naar de volgende bijeenkomst ...

zaterdag 23 november 2013

De plantenetende plantrekkers


Negen maanden Ecotripping, het doet wat met een mens. Nu we weer in België 'geland' zijn, lijkt het soms allemaal een ver verleden, maar we zijn veranderd - al dan niet zichtbaar.

Voor onze omgeving zal de grootste verandering wel het feit zijn dat we nu fulltime planteneters zijn - of toch bijna, want aan een stukje vis durven we ons eerlijkheidshalve nog wel eens wagen. Op de veelgestelde waarom-vraag hebben we ondertussen al ons antwoord klaar maar misschien is het geen slecht idee om het hier even voor iedereen te verduidelijken. Zo zijn onze trouwe lezers alvast een antwoord rijker.

Waarom zijn wij overgeschakeld op een vleesloos menu? Voor het MILIEU dames en heren!- al zaten de zelfgeslachte kip en de tierende varkentjes er misschien ook wel voor iets tussen.



Het hoeft niet gezegd dat onze lappen vlees en dan vooral die van de grote koebeesten een zware impact hebben op het milieu. Voor de productie van één kilogram biefstuk is er 15000 liter water nodig en dan zwijgen we nog - of toch niet - over het voedsel dat deze runderen krijgen. De verhalen over grote gebieden die ontbost worden om soja te kweken voor deze diertjes die dan met het vliegtuig naar hier gevlogen wordt, zijn geen wilde geruchten. Worden alle dieren zo gevoed? Neen, waarschijnlijk niet, maar dat deze dieren gevoed moeten worden staat vast en dat het heel veel energie en grond kost om ze groot te brengen, is ook een feit.

Landschaarste, waterschaarste, natuurrampen, ... wij hebben er misschien geen last van, tóch zijn het problemen van deze tijd. Natuurlijk gaan we door wat minder vlees te consumeren de wereld niet onmiddellijk redden - halleluja, hoe leuk zou dat zijn? Laat ons vooral realistisch zijn.


Twee weken geleden op het mondiaal café rond de voedselproblematiek in de wereld - wereldwijd lijden 1 op  8 mensen honger - kregen we het thema 'duurzame landbouw' nog eens mooi uitgelegd door mensen die er dag in dag uit mee bezig zijn. Dorien Knockaert, onder andere culinair journaliste bij de Standaard en mede-auteur van het boek 'Groeten uit Transitië' reikte concrete tips aan om je leven te beteren en wij durven ongegeneerd zeggen: dat is waar wij achterstaan! 



  1. Ga allemaal wat plantaardiger eten. Dat betekent, eet minder vlees, vis en als het even kan ook minder zuivel. Elk beetje betekent een lagere ecologische impact. Om het leuk te houden kan je het een coole naam geven. Donderdag Veggiedag klinkt velen al bekend in de oren maar wat dacht je van 'Weekday Vegetarian' of 'Vegan before six' - dus voor 18u geen vlees, vis of zuivel op het menu.  Allemaal ideetjes om misschien iets bewuster om te gaan met vlees en de 'hippe' naam krijg je er gratis bij.
  2. Verspil minder voedsel. Uit onderzoek blijkt dat 40% van het geproduceerde voedsel niet wordt opgegeten. Zeker als het gaat om een product dat aan het einde van zijn productieproces is - geproduceerd, verpakt, vervoerd,... - is dit veel verloren energie.
  3. Probeer minstens één boer te kennen waar je een deeltje van je eten rechtstreeks aan kan kopen - stadslandbouw, hoevewinkeltjes, zelfpluktuinen, de initiatieven zijn in opmars, steun ze.  

We weten dat vegetarisch eten op wat weerstand kan stoten en we beweren niet dat het de oplossing is van alle problemen. Ons kost het alleszins niet veel moeite om dat stukje vlees uit ons menu te schrappen - de lekkere vegetarische maaltijden die we vorig jaar voorgeschoteld kregen, zitten er zeker ook voor iets tussen. Wij geloven in de kleine steentjes die iedere mens kan bijdragen. Wat jullie steentjes zijn, beslis je volledig zelf.

Vingertje wijzen is niet ons ding. Wij, Ecotrippers, zijn hier om te inspireren. Verwacht jullie maar aan enkele vegetarische recepten om duimen en vingers voor af te likken. Wie weet komen we wel eens vleesloos koken bij jullie thuis of zien we elkaar op één van onze plantaardige potlucks,... Allemaal ter inspiratie dames en heren, speciaal voor jullie uit liefde voor moeder natuur en onze medemens. Tot snel! 



maandag 11 november 2013

De Aardehuizen in beeld

Een tijdje geleden trokken wij Ecotrippers met onze tweewielers van België naar Denemarken. Op onze weg kwamen we allerlei mensen tegen -al dan niet onverwacht -met boeiende ecologische verhalen. Tijdens onze tocht snoven we enkele dagen de sfeer op van de Aardehuizen in Olst, een uniek project in Nederland waar een groep mensen zich verenigd heeft om samen hun - in de mate van het mogelijke - 'gerecycleerde' huizen' te bouwen. We schreven daar niet alleen een verslag over maar we maakten ook beelden. Die beelden hebben we nu speciaal voor jullie in een geheel gegoten zodat jullie samen met ons nog eens kunnen nagenieten. Veel kijkplezier!



zaterdag 2 november 2013

Groenland!



Morgen. Zondag. 18u10. Groenland. Eén. De Groene Familiepicknick in de Zeelse volkstuintjes. Een geslaagde samenwerking tussen Ecotripping en Transitie Zele. Mis het niet! 

vrijdag 25 oktober 2013

Olijfboomkammen en zo

Vorig jaar rond deze tijd stonden wij hoog en droog biologische olijfbomen te kammen ... Een nostalgisch filmpje vind je hieronder! Nooit eerder vertoonde beelden, voor jullie in première. 


 

En als uitsmijter nog een wijze les die wij geleerd hebben: steek nooit een versgeplukte olijf in je mond ... 

woensdag 16 oktober 2013

PiCkNicKen (2)


Zele, 29 september 

De picknickmodus staat op scherp. De Zeelse volkstuintjes liggen er 's ochtends nog vredig bij. Dauwdruppels op het versgemaaide gras en een streep zonnestraal maken het plaatje compleet. Dat er gisteren nog hier en daar een laatste hand gelegd is aan het 'picknickterrein' werpt zijn vruchten af: we zijn er klaar voor. 

Al heel snel staat de partytent stevig op zijn poten. Zo kan onze eettafel zich verschuilen voor de zon - en zeggen dat het oorspronkelijk de regen was waar we voor vreesden ... Vlaggetjes, foto's, tafelkleedjes en zoveel meer: het terreintje wordt omgetoverd tot het meest gezellige picknickfeest ooit.


De Ecotrippers werkten samen met de Zeelse Transitianen om van de Groene Familiepicknick een wervelend succes te maken. Dat samenwerken onmisbaar is binnen het ecologische gebeuren, dat hebben we al meermaals herhaald. Maar opnieuw: het werkt én het is nog zo gezellig! 

Naast een horde groene Zelenaars, volkstuinders, familie, vrienden en menig picknickliefhebber, zou er ook nog een televisieploeg van 'Groenland' langskomen. Met Bartel Van Riet als uitsmijter...


Al heel snel komen de mensen binnendruppelen. Met schotels vol lekkernijen: van zelfgemaakte rodebietensalade, courgettecake tot wel heel speciale pompoenquiches en een dessertaanbod om meer dan 'U' tegen te zeggen. En ook onze kommen soep staan al vrolijk te sudderen. Aanvallen!


Omdat bij een feest ook altijd een streepje muziek hoort, hadden we 'Storylines' uitgenodigd. Frederik verwende ons met een fantastische set van eigen geschreven liederen. Het werd zo mogelijk nog een paar graden warmer in het Zeelse. Ook de kindertjes genoten van een gezellige middag: met 'blikskes smijten', een mini-workshop insectenhotelletjes bouwen en een spelletje kubb - al waren het vooral de 'iets oudere' kinderen die zich hier in uitleefden. . 





Eten, drinken, lachen, spelen, zitten, liggen, zonnen, afwassen, wandelen doorheen de tuintjes, ... Iedereen maakte er een olijke zondag van.



En ook de mannen van Groenland picknickten mee. Begin november - als alles goed verloopt - kunnen jullie op op Eén op zondagavond nog eens genieten van onze Groene Familiepicknick.




De laatste zomerse dagen waren heerlijk. Maar ook de herfst wordt een toppertje! Kilo's walnoten, kleurrijke bladertjes, vrolijke regendruppels en grillige herfstdagen: Ecotripping is ondertussen al meer dan één jaar geworden ... benieuwd naar nieuwe avonturen? Blijf ons dan zeker volgen!


maandag 7 oktober 2013

PiCkNickEn (1)

We zijn terug. En hoe!

Na negen maanden rondzwervend in de wijde, ecologische wereld, besloten we om ook en vooral België onder de groene loep te nemen. Onderweg begonnen we aan onze brainstormingsessies over onze Belgische plannen. Niet van de poes, zo bleek. Veel ideeën, veel gelijklopende hersenkronkels maar ook enkele uiteenlopende wegen.

Wij zijn nog steeds Tine en Evelien. Wij staan nog altijd open voor groenige waarheden en uitdagingen. En met Ecotripping hebben wij ondertussen succesvol twee fantastische picknicks achter de rug de afwezigen hadden ongelijk, maar wie weet ... misschien krijgen jullie wel een tweede kans! 


Waarom zijn we de picknicktoer opgegaan? Op een jaar tijd hebben wij geleerd dat ecologie en samenzijn op één en dezelfde lijn ligt. Alleen gaan we de wereld niet redden. Alleen kan je fantastische dingen doen, maar in groep sta je nog zoveel sterker. En dat samenhorigheidgevoel dat kan je volgens ons perfect verkrijgen door samen te smullen, te koken, te lachen, af te wassen én door heel veel groene ideetjes van elkaar op te doen. En natuurlijk kreeg iedereen uitgebreid de mogelijkheid om in ons fotoalbum te kijken en op die manier onze reis met eigen ogen te zien. 






Ons concept was eigenlijk heel simpel: wij zorgden voor biologische soep, brood, hapjes en drankjes, een leuk decor en jullie voor al de rest!

Zelf eten meebrengen? Bord en bestek, dat ook nog?! En een picknickdekentje? De eerste reacties waren een beetje afwachtend, niet meteen overtuigd. Toch kwamen de eerste deelnemers en tegelijkertijd de receptenideetjes al heel snel. En boem, plots was daar onze eerste picknick ...

Leffinge, 8 september

Bedrijvigheid alom in dit kleine dorpje. Leffingeleuren was op komst! Hét evenement van het jaar, een festival met knallende namen en de weken ervoor en erna komt zowat iedereen van het dorp in actie: werken geblazen.


Maar in al dat feestgedruis besloten wij om een Ecotrippingpicknick te organiseren. Naast de tent van LL en met gebruik van enkele tafels en stoelen in het groene gras, zorgden we al snel voor een idyllisch plaatje.
De soepen hadden we de avond ervoor al vol groene passie klaargemaakt. Met groentjes van de Wassende Maan – weet je nog ... – en ook van de Biopluktuin in Oostende konden we naar hartenlust wassen, schillen, snijden, hakken, mixen én proeven. De courgette -, pompoen – en tomatensoep stonden te koken van verlangen om geproefd te worden door al die groene, hongerige monden. 



Met biologische broden en in blokjes gesneden kaas van het Dischhof stond onze eettafel al bijna voor de helft gedekt. De andere helft en nog een tafel extra, werden snel opgevuld door de toedruppelende deelnemers. Er kwam bijna geen einde aan de zelfgebakken broden, taarten, cakes, quiches en de originele pastasalades, gazpacho’s en ander lekkers. Met grote ogen en een maag vol goesting viel iedereen aan, en terecht zo bleek. Naast de biologische drankjes uit de Bioshop hadden wij voor citroenmelisselimonade gezorgd, een receptje dat wij op onze eerste project ontdekt hebben. En iedereen was vol lof. 







Het fotoalbum werd lustig doorlezen, de vragen en leuke reacties maakten ons een beetje week. En wanneer het al een flink stuk in de namiddag was, werd plots ook de gitaar bovengehaald. Met Marinella van Eddy Wally werd van wal gestoken. En ook Tine bracht het best van zichzelf naar boven. I, I follow ... klonk het uit de monden van de overblijvende, flinkgevulde tafel. Het ‘kiekevlees’ kwam spontaan bovendrijven. 






Leffinge, U was geweldig! Hup naar de volgende picknick ... 


donderdag 8 augustus 2013

Ecotripping Picknick



Zet de volgende data alvast in jullie agenda's:

8 september Picknick in Leffinge
29 september Picknick in Zele

En houd zeker de blog en onze Facebookpagina in het oog! Binnenkort zijn we er weer met heel wat meer informatie...


woensdag 7 augustus 2013

Dank jullie wel, vielen dank, mange tak

We zetten de trappers dan wel even aan de kant, maar zoeken binnenkort verhalen in eigen land. We zullen jullie blijven inspireren om de natuur wat meer te eren maar voor we aan onze nieuwe avonturen beginnen, gaan we eventjes bezinnen!

Reizen kan je op 1230899 verschillende manieren doen. Wij hebben ons fietsavontuur met de nodige zin voor avontuur en onzekerheid aangepakt. Tussen de projecten door zijn we eenvoudigweg afgestapt op mensen met de vraag of zij een 'stukje gazon' voor een nachtje konden missen. Na een lange fietsdag was het soms puffen, maar door de torenhoge gastvrijheid werden we al heel snel van onze stokken geblazen. Soms kregen we er een ontbijtje bovenop, een broodnodige douche, één enkele keer werden we zelfs wakker met een regentegenhoudende partytent boven onze hoofden! We kregen vriendelijkheid en warme gesprekken. Daarom zeggen wij ...

You can travel in 1230899 different ways. During our bike trip we wanted some real adventure. That's why, instead of looking for camping places, we chose to ask people if we could put up our tent on their patch of lawn. The hospitality was great. We met some wonderful people along the road, everybody with his own story. Sometimes we got breakfast or a necessary shower and one time we even woke up with a partytent above our little tent. Our hosts had put that up in the rain to keep us dry. We got kindness and warm conversations. That's why we want to say ...

 
Dank jullie wel, vielen dank, mange tak ...

Bij Frans en Riet in Chaam 

Yetje en Jack in Hierden


Anne und Frank in Hölster

Tandarts Henk in Lemförde


Gesine und Heiner in Etzen 

Renata und Stefan in Niendorf 

Jens, Marina, Jannis und Lilly in Neukirchen 


Jeanne in Vordingborg


Paul, Berthe en Grethe ergens tussen Vordingborg en Guldborg


Marthe in Fehrman


De laatste goede ziel was een jonge boer in Aachen die we niet voor de foto wisten te strikken, maar waar we wel een fantastisch mooie zonsondergang beleefd hebben, op onze laatste avond ... 

The last good soul was a young farmer in Aachen. We didn't get a picture of him but we do have one of the beautiful sunset we experienced on the last evening of our trip ...






zaterdag 27 juli 2013

Det Økologiske Inspirationshus

Het einde van ons ruilsprookje mogen jullie dan wel kennen maar ons verhaal is nog niet uit - en zal dat waarschijnlijk ook nog lange niet zijn ... Onze laatste dagjes Denemarken brachten we door bij een sympathiek gezinnetje dat we in Costa Rica leerden kennen - Merci Mikkel, Marie, Alma en Otto! We verbleven in hun appartement in Kopenhagen en dompelden ons verder onder in de Deense cultuur.



Drie dagen dwaalden we rond en genoten ten volle van al het moois dat de hoofdstad te bieden heeft. Naast de kleine sirene - die echt wel klein was en moeilijk te vinden tussen de horde toeristen - zagen we het paleis, de haven, het centrum, straatartiesten, twee bollen ijs voor vijf euro... en natuurlijk niet te missen 'Christiania'.





Deze 'vrijstad' ontstond in 1970 toen een groep hippies een leegstaande legerkazerne kraakten en zichzelf onafhankelijk verklaarde. Camera's zijn jammer genoeg niet toegelaten waardoor we jullie enkel een foto van de omringende graffitimuren kunnen tonen maar wie ooit in Kopenhagen is, moet er naartoe. Dit stadsgedeelte ademt vrijheid en creativiteit uit. Er wonen is misschien niet voor iedereen weggelegd, maar een bezoekje wel. Jong en oud, toeristen allerhande, maar ook gewoon inwoners van Kopenhagen. Iedereen komt hier langs voor een bezoekje aan de jazz-club, de meubelmaker, de restaurantjes, de kledingstandjes en ja, ook voor de softdrugs die hier openlijk verkocht wordt. We hebben ons geen moment onveilig gevoeld. Christiania is een deel van Kopenhagen. We zouden zelfs durven zeggen dat de Kopenhagers trots zijn op deze wijk.




Als er één ding is dat we gevoeld hebben tijdens ons korte verblijf in de stad waar één vijfde van de Deense bevolking woont, dan is het vrijheid. Denen lijken zorgeloos door het leven te 'fietsen' - om het met onze woorden te zeggen. En fietsen dat doen ze vaak en met plezier. Hun modieuze helm op het hoofd en een hand in de lucht om de achterligger te verwittigen dat ze zullen stoppen....




Via de twee Spaanse vrijwilligers Garazi en Adrián, die we ontmoetten in de ecovillage Munksøgård, kwamen we terecht in het 'Økologiske Inspirationshus'. Een huis met een ecologische hoek af - of meerdere. 

Jytte Abildstrøm is een Deense actrice/regisseur en zoveel meer. Zij besloot om zo'n twintig jaar geleden haar ecologische visie om te zetten in de praktijk. Naast een duurzaam theater in Kopenhagen, bouwde ze ook haar eigen ecologische huis. Haar hoofddoel was en is om allerlei mensen van jong tot oud inspiratie mee te geven en te tonen hoe je kan leven op zo een manier dat je de natuur ten volle respecteert. Eerst gebruikte ze het als woonhuis en kwam een hele meute mensen kijken hoe zij woonde op een duurzame manier, maar uiteindelijk is de focus verlegd naar een bezoekershuis in de pure zin van het woord.



Ondertussen geniet Jytte van haar huisje in Munksøgård, de ecovillage die trouwens door haar eigen zoon is opgericht - het zit daar duidelijk in de genen. In het Økologiske Inspirationshus bruist het nog altijd van de energie, al is dat vooral tijdens het schooljaar te voelen. Doordat ze gestart zijn met 'lesgeven' hebben ze een nauwe band ontwikkeld met het schoolsysteem. Zo geven de medewerkers van het huis: natuur en techniek op een duurzame manier. Kinderen van vijf tot tien jaar genieten van het poppentheater terwijl ze tegelijkertijd bijleren over ecologie. Die combinatie van duurzaamheid en theater zorgt ervoor dat kinderen ook effectief op een aandachtige manier luisteren en zien hoe het wél kan.



Op een praktische manier leren ze bij over het reilen en zeilen van het ecologische huis. Zo is er een Zweedse pizzaoven gebouwd die opgewarmd wordt door afvalhout. Het bakken van de pizza's is een leuke manier om aan te tonen dat je op een duurzame manier je huis kan opwarmen en tegelijkertijd voor eten kan zorgen - enkel in de winter zijn er dus pizza's te eten, voor wie graag eens een kijkje neemt. Op het hoofddak vind je een soort lavasteen terug die zowel de zon buiten houdt in de zomer als de koude weert in de winter. De planten overal verspreid in het huis zijn eigenlijk een soort water - en luchtzuiveringssysteem. In de wormenbak wordt dan weer aangetoond hoe de wormen helpen composteren.



Ook wordt er geëxperimenteerd met zonne - en andere duurzame energie. Hoe je een mini-tuintje ontwikkelt voor in de klas is een andere workshop en dan heb je ook nog de leuke recyclagetips: ooit al een fietszadel als lamp gebruikt? Het proberen waard, zo weten wij!


 

Det Økologiske Inspirationshus


You may already know the end of our exchange fairytale, but that doesn't mean our story has come to an end yet. Our last days in Denmark we spent with a sweet family we got to know in Costa Rica - thank you Mikkel, Marie, Alma and Otto! We stayed in their appartment in Copenhagen and immersed ourselves further in the Danish culture.





For three days we wandered around and enjoyed all the beautiful things that the capital has in store. Next to the Little Mermaid - who was really small and difficult to find behind the crowd of tourists - we saw the palace, the harbor, the city centre, streat artists, two balls of ice cream for 5 euros ... and of course 'Christiania'.



This freetown emerged in 1970 when a group of hippies creaked an abandoned army barrack and declared themselves independent. Cameras weren't allowed, so we can only show you the surrounding graffiti walls. This part of the city exhales freedom and creativity. Young and old, every kind of tourist, but also inhabitants of Copenhagen: everyone goes by to visit the jazz club, the joiner, the restaurants, cloth shops and of course the soft drugs which are sold in public. Very alternative place but we didn't feel unsafe at all. Christiania is a part of Copenhagen. We can even say that the inhabitants of the capital are proud of this quarter.



If there is one thing we felt during our short stay in Kopenhagen, it's freedom. Danes seem to 'bike' carefree through life - to say it in our terms. And cycling is something they do a lot and that they enjoy. Fashionable helmets on their heads and hands in the air to warn the row of cyclists behind them they will stop ...



Via the two Spanish volunteers Garazi and Adrián, who we met in the ecovillage Munksøgård, we got to know the 'Økologiske Inspirationshus'. A house full of ecological corners.

Jytte Abildstrøm is a Danish actress/producer and so much more. About 20 years ago she decided to put her ecological vision into practice. Next to a sustainable theater in Copenhagen, she built her own ecological house. Her aim was and is to inspire young and old and to show how you can live respecting nature. At the beginning she really lived in the house and people came by to visit but finally the focus has shifted to a visitors house.



Meanwhile Jytte is enjoying her little house in Munksøgård, the ecovillage that is built by her own son - it must be in the genes. In the Økologiske Inspirationshus it's still fizzing of energy, especially during the school year. They started to teach and developed close ties with the school system. The employees of the house give nature and technique, in a sustainable way. Children from 5 to 10 enjoy the puppetshow while they are learning about ecology. The combination of sustainability and theater makes the children listen attentively and that's how they remember how it could be.




In a practical way they learn more about the ongoings of the ecohouse. There is a Swedish pizza oven heated with waste wood. Making pizza with the children is a fun way to show how you can heat your house in a sustainable way while using the warmth to make dinner. On the roof you find some kind of lava stone that shuts out the sun in the summer and the cold in the winter. The plants spreaded in the house are actually a kind of water- and air purification system. In the worm box the children can see how worms help with the composting process.



The children can also experiment with little solar panels and other types of sustainable energy. They develop a mini garden and learn some creative ways to recycle; ever used an old saddle as lamp?