woensdag 26 december 2012

De Wassende Maan: van paksoi tot daikonscheuten


Met kleine oogjes, maar een kop vol goesting namen we voorbije donderdag de bus richting Astene-Deinze. Op weg naar een dagje ‘meedraaien’ bij de Wassende Maan. Biodynamische groentjes spruiten daar als kolen uit de grond en wij wilden dat daar wel eens met eigen ogen een blik op werpen.

Na de bustrip – het scheelde niet veel of Evelien bleef achter op de bus. Toen ze net het afstaptrapje naderde gingen de deuren op enkele centimeters voor haar neus dicht. Gelukkig kon een door merg en been gaande gil op Tine, de buschauffeur van gedachte doen veranderen wilden we de kortste weg richting de Wassende Maan opdraaien. Ons oriëntatievermogen liet ons echter een beetje in de steek. Toen Tine daarenboven een knieval maakte, kon de pret niet op in de vroege ochtendregen. Na enige omzwervingen vonden we uiteindelijk de juiste wegen – en waren we een hele dag vastgekluisterd aan onze natte botjes. Ja, ook in Gent en omstreken voelen we ons op en top ecotrippers …



Al meteen werden we erin gesmeten: met paksoi en rodekoolscheuten in de hand vulden we groentepakketten alsof we nooit iets anders gedaan hadden. De daikonscheuten, knolselders, aardperen en witte kolen passeerden onze ooghoeken en we zagen dat het goed was. Met gebundelde krachten werden algauw meer dan 1000 dozen en pakketten gevuld. ‘Van in het zand tot in de mand’ - of: van in de grond tot in de mond - is hier duidelijk het  motto. De versheid droop er dan ook vanaf. 



Het systeem van de biologische groente- en fruitpakketten werd als allereerste geïntroduceerd door de Wassende Maan. Sinds 1995 bedienden ze Gent en omstreken met aardeverse groentjes. Ondertussen zijn er al verdelers van biologische fruit-en groentepakketten te vinden in het hele land. Deze initiatiefnemers slagen erin om seizoenen terug op te waarderen. Het blijft echter aartsmoeilijk om ook een gevarieerd fruitpakket samen te stellen met enkel lokale lekkernijen. Op dit moment blijken de peer en de appel de enige, echte Belgische fruitsoorten te zijn.


Na een half dagje meegedraaid te hebben tussen de pakketten, werden we op een modderploeterende rondleiding getrakteerd. Met verse botjes trotseerden we akker, veld en serres om enkele van de groentjes van naderbij te bekijken. Ook worden er enkele varkens ‘biologisch opgevoed’. Een testertje van de boeren die op de velden van de coöperatieve werken. 


Evelien en haar nieuwe vriend
Het insectenhotel van de Wassende Maan



Daarna werden we met het nodige belgerinkel naar de keuken gelokt. Waar de kokkin van dienst een mooi staaltje van haar vegetarische kunsten tentoonstelde met behulp van de overschot van de groentjes. Wat je kan doen met knolselders, pompoentjes, rodekoolscheuten en ander lekkers krijg je heel snel te zien op onze receptenpagina. En wij kunnen het beamen: onze smaakpapillen werden alweer verwend met een gevarieerde koninginnenmaaltijd. Het leuke van heel het systeem is dat alle werknemers kunnen meegenieten van het gezonde middagmaal. Gezellig aanschuiven en kletsen aan een grote tafel is zoveel leuker wanneer je ook weet wat er juist op je bord terecht komt. 


Kookles met Christa

Het gekke was dat wij ons daar na een half dagje meedraaien alweer helemaal thuis voelden. Het blijkt een grote gezellige bende te zijn daar bij de Wassende Maan. Voor we opnieuw op zoek gingen naar het juiste bushokje, mochten we enkele van de overgebleven groentjes meenemen om onze eigenste kookpotten onveilig te maken. Wij zagen het dan weer als een ideaal ruilmiddel voor onze driedaagse in Gent. 


Tine en haar veroveringen, al gehoord van een daikonwortel?


Onze andere avonturen - bij de Torekes, Cargovélo - in onze studentenstad krijgen jullie hier heel binnenkort te lezen. 

Proost! 

zondag 23 december 2012

Drie maanden van hot naar her en verder, een terugblik


We zijn nu drie maanden voltijds ecotrippers. Met een rugzak vol kampeerprutsen, de hoogstnodige kledingattributen en onze journalistieke benodigdheden, vertrokken we 27 september op ecotripping. We hadden geen idee waar we zouden terechtkomen, maar één ding wisten we zeker: een ton nieuwe ervaringen zouden opgeslagen worden in elke vierkante millimeter van onze rugzakken.


Met Frankrijk, Spanje en Portugal als pionierslanden voor onze trip, hebben we een serieuze brok aan schrijfsels, leesvoer en eettips voortgebracht. Als twee losgeslagen kuikens zijn we van project naar project getrokken en hebben we onze vleugels gespreid om elk streepje eco met ons mee te nemen.

Als dummies liftten we doorheen Frankrijk, Spanje en Portugal. Als volleerde strontscheppers versierden we onze ultieme lift naar België. Als ‘bomenkammers’ zorgden we voor liters biologische olijfolie. Als houtstapelaars maakten we de hoogste – en scheefste - torens. Als bomenplanters zorgden we voor ongekende hoogtes. Als ‘in opleiding zijnde’ koks bereikten we culinaire hoogstandjes. Als ware plukkers rolden de appels, olijven, physalissen, sinaasappels, mandarijntjes en anders lekkers door onze handen. Als als als...

Physalissen plukken
Olijvenbomen kammen

We hebben op onze blog geprobeerd om een gezonde – en iets minder gezonde - selectie te maken van de avonturen en ecologische tips waarmee we bijna letterlijk rond de oren geslagen werden – met de nodige zin voor verbeelding dan toch. Het maakte ons soms een beetje het slachtoffer van onze eigen nieuws- en leergierigheid. Soms wisten we onszelf geen raad met de torenhoge stapels aan ecologische tips en weetjes – van luxebeestjes gesproken. We hebben gemerkt dat het onwaarschijnlijk moeilijk is om elke woord waar die drie letters aan verbonden zijn bij de kraag te grijpen maar we blijven proberen.

Receptjes sprokkelen
Soms lijkt het voor jullie misschien dat ecologisch leven enkel draait om organisch tuinieren en composteren. Maar dat zijn slechts twee van de hoogtepunten uit het leven van de ecologiemens – het is nu niet omdat wij opgeleide strontscheppers zijn, dat iedereen reikhalzend uitkijkt naar dat certificaat. Wat wij echt willen aantonen, is dat met enkele kleine veranderingen en enkele leuke tips je leventje een iets grotere eco-uitstraling kan krijgen. Weet vooral zelf waar jouw prioriteiten liggen en welke tips je wil en kan omzetten in je eigen omgeving. Maak met andere woorden je eigen ‘eco-kantje’ zichtbaar en vertel ons gerust aan welke tip je het meeste had of wat je ontbreekt.


De strontscheppers groeten u

dinsdag 18 december 2012

Eco en Tripper

Aangezien jullie de voorbije maanden al - tot vervelens toe? - met onze smoeltjes geconfronteerd werden, vonden we het fijn om eens andere beestjes op jullie los te laten. Bij deze, zie je hier de twee biggetjes, Eco en Tripper, die zich ondertussen lustig aan het installeren zijn ten stalle Evelien.


Broederliefde ... - geen échte broers, maar het is de gedachte die telt 

Voetballers in wording 

dinsdag 11 december 2012

De terugweg

We hebben ondertussen onze route omgedraaid en zijn aan onze terugtocht begonnen.
Maar wat hebben we de voorbije dagen uitgespookt...

We zijn van Portugal naar Frankrijk gelift
  • Zes Portugese - en geen andere taal sprekende - werkmannen wisten niet want hen overkwam toen we hen aanklampten om ons vanop een eenzaam kruispunt uit de nood te helpen. Ze propten ons en onze zakken in hun camionnetje en uit dankbaarheid haalden we ons beste Spaans-Portugees boven om een gezellig babbeltje te slaan.
  • Langs de autostrade deelden we een moment van pure natuurvreugde, toen we als echte vogelspotters ooievaars bewonderden.


  • Met slechts een handvol auto's per uur, bleek de Portugese autostrade een doodse bedoening te zijn - geen paradijs voor ecolifters! Enfin, dat dachten we...
  • In het eerste tankstation 'besprongen' we een man en wisten we een lift te versieren van Portugal tot in Bordeaux - van een meevallertje gesproken!
  • In een Formule 1- hotel vonden we een slaapplekje om dan de volgende dag met dezelfde Portugese man tot in Poitiers te rollen.
  • Dat liften in Frankrijk vlotjes loopt, konden we nog maar eens aan de lijve ondervinden. Met: een papa onderweg naar zijn fuivende zoon, een op zondag werkende ingenieur, een kerkgangster met haar twee kindjes, een hele voetbalploeg en een trotse kunstenaar die ons onderweg zijn galerij vol houtconstructies liet zien, zijn we op enkele uurtjes tijd in het - ons bekende - dorpje Orsennes beland. Vandaar haalden we onze stapschoenen boven en begonnen we aan onze (terug)tocht naar Le Moulin d'Orsennes


Le Moulin, part deux

  • We zijn met kampvuur begonnen en geëindigd - Evelien haar vurig verlangen werd nog maar eens geblust.

  • Met vrouw en macht en een beetje mannelijke hulp, gaven we een bundel bomen hun plekje op het reusachtige terrein. Patricia vertrouwde ons zelfs het maken van DE boomcirkel toe. We bedekten hun jonge stammetjes met stro, hout, zand en liefde om de vrieskou te doorstaan.
 



  • Natuurlijk mengden we ons ook opnieuw onder de kookploeg om lekkere vegetarische receptjes voor jullie te sprokkelen.- Hou de receptenpagina maar in het oog de komende dagen.

  • We maakten de moestuin winterklaar door het met stro te bedekken- en hebben ondertussen een beetje in het stro gerold.
  • Op een mooie avond waagden we ons aan de Love Meditation - een echte aanrader en neen, geen vuile gedachten krijgen.



  • We sloten ons verblijf af met een avond vol muzikaal talent bij JJ's - the place to be in France.





A continuer...

donderdag 6 december 2012

Laatste restjes Portugal

Ondertussen hebben we Portugal alweer stilletjes achter ons gelaten. Met een gelukje en een flinke dosis lef, hebben we op één dag Portugal ingeruild voor Frankrijk. Van onze liftfratsen krijg je later meer te lezen - en te zien. 

Onze blog was de laatste dagen niet altijd up-to-date. Mede door onze omwentelingen, maar ook en vooral omdat Tines computer een dipje heeft. Dus vergeef ons onze computerstilte.


De laatste dagen bij de Tippings waren echter allesbehalve inspiratieloos: met avocado's op een stokje, druivelaars die hun wilde manen verloren en een huis opgebouwd uit aarden zakjes.


De druivelaars ten huize Pam en Mark hebben we letterlijk een takje kleiner gemaakt. Met behulp van de immer fitte vorige eigenaar van het domein, Manuel, een Portugese man in zijn late zeventiger jaren, leerden we de technieken van het druivelaarsnoeien. Aan het einde van de dag konden we niet anders dan onze spieren een momentje van rust gunnen na 270 druivelaars. Manuel daarentegen bleek fluitend weg te fietsen. Van een Portugese bink gesproken...


Daarnaast zijn we ook terechtgekomen bij een charismatisch Engels koppel dat de voorbije vijf jaar gewerkt heeft aan hun eigen soort van earthship. Met zakjes bestaande uit leem en aarde hebben ze een ronde thuis gecreëerd. Leuk om zo een ecohuis vanbinnen en vanbuiten te bewonderen, maar we hopen dat we de komende maanden nog een kans krijgen om het bouwproces zelf in beeld te brengen. De afwerking van hun huis was nog niet helemaal in orde, maar de tuin gaf alleszins voldoende vruchten af. Vers geplukte druivenwijn drink je niet elke dag. De vijgenlikeur was echter iets te straf voor onze keeltjes - 60 graden begot. Slik. 




De citroenen vlogen ons daar trouwens om de oren in Portugal. Benieuwd wat je daar allemaal mee aan kan vangen? Binnenkort geven we jullie een todolijstje. 

maandag 3 december 2012

Fotocompilatie van ons en onze persoonlijke droogtoilet








Het droogtoilet


Een harmonieuze pot
Met liefde op gezeten
en volle bak gesch****.
Houtsnippers vliegen in het rond
en helpen met het composteren van de str***.

Ieder bouwt zijn eigen kot,
als was het maar als kunstgenot.

Uitwerpselen vinden wel hun baan,
maar de rioolput laten ze uiterst links staan.

Wil je liters water besparen?
Dan zou ik snel wat info vergaren ... hier op onze blog bijvoorbeeld! 

Bovenal, stinken kan je overal.